Κάθισα με έκπληξη και διάβασα όλα όσα είπε η κ. Γιαννάκου για τις διορθώσεις που υπέστησαν στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού και συγκεκριμένα στο μάθημα της ιστορίας. Ούτε και τώρα υπάρχει αναφορά για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Ούτε και τώρα γίνεται αναφορά για το Βασίλειο του Πόντου τη εποχή των Μιθριδατων, για την πτώση της Τραπεζούντας, για τα γεγονότα που συγκλόνισαν τον Πόντο από το 195 έως το 1922. Καμία αναφορά για τις σφαγές των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεότουρκους του Κεμάλ, καμία αναφορά για την έξοδο από τα πατρογονικά χώματα του Πόντου. Καμία αναφορά για τους 700 χιλιάδες που περπάτησαν χιλιόμετρα για να βγουν στο λιμάνι της Τραπεζούντας, της Σαμψούντας, για να περάσουν στην Ελλάδα, που δεν ήταν έτσι και αλλιώς έτοιμη ( από πολλές απόψεις) να τους δεχθεί. Σε μια τρυφερή ηλικία τα παιδιά δεν θα μάθουν ποτέ για τον Ποντιακό Ελληνισμό, για τη ιστορία του τη κουλτούρα του, για την ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσφορά του στην Ελλάδα. Δεν θα μάθουν ποτέ από πού ξεκίνησαν, πώς έζησαν, πως ήρθαν. Λες και εμείς οι Πόντιοι πέσαμε από τον Ουρανό ξαφνικά το 1922 για να ζήσουμε σε αυτά τα χώματα. Μια ιστορία βαμμένη με αίμα, που ΔΥΣΤΥΧΩΣ η συμπαθής καθόλα κ. Γιαννακου αρνείται πεισματικά να επιβάλει στους νεοκουλτουριαρηδες συγγραφείς να αναφέρουν στο βιβλίο τους. Μόνο λύπη μπορεί να αισθάνομαι σαν Έλληνας Ποντιακής καταγωγής. Μόνο θλίψη, μόνο απογοήτευση για το ευχαριστώ αυτής της πολιτείας στα 2 εκατομμύρια Πόντιους που υπάρχουν σήμερα στη Ελλάδα. Η μόνη μου τελικά ελπίδα είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Είναι ο μόνος που μπορεί ( με το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος) να αποσύρει μια και καλή το βιβλίο. Η άλλη αντίφαση της όλης ιστορίας είναι πώς θα μοιραστεί στα σχολεία το βιβλίο «Τα ματωμένα χώματα» της Είδους Σωτηρίου. Για όσους το έχουν διαβάσει, γνωρίζουν πως απεικονίζει την πραγματική εικόνα των όσων έγιναν στην Μίκρα Ασία. Μια αληθινή μεταφορά για τα όσα βίωσαν οι Έλληνες της Ιωνίας. Ίσως η διανομή του βιβλίου τα Ματωμένα Χώματα» είναι ένα πυροτέχνημα, καθώς βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με το πνεύμα των νέων βιβλίων και προγραμμάτων. Το ευχτηχημα είναι πως εμείς οι Πόντιοι μπορούμε μόνοι μας να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας. Μπορούμε μόνοι μας να τους μάθουμε τη ιστορία μας, την φιλοσοφία μας, τη κουλτούρα μας. Δεν έχουμε τη ανάγκη καμίας μαρτυρίας της κ. Ρεπουση. Δεν έχουμε την ανάγκη της επιβεβαίωσης από κανέναν. Προχωράμε μόνοι μας, όπως προχωρήσαμε τόσους αιώνες, μέσα στην κάρδια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Προχωράμε μόνοι μας και δημιουργούμε μόνοι μας, παραμένοντας πιστοί της φρουροί της καταγωγής μας, και υπερήφανοι για αυτό που είμαστε. Δεν έχουμε τη ανάγκη καμίας επιβεβαίωσης. Γιατί απλά μόνοι μας φτάσαμε εδώ που είμαστε, και μόνοι μας θα πορευτούμε. Και σε τελική ανάλυση για τη οικογενειακή γαλούχηση, δεν θα ρωτήσουμε καμία Ρεπούση και καμία Γιαννακου. Με το συμπάθιο δηλαδή. Εχω την εντύπωση πάντως πως στην συζήτηση για το βιβλίο της ιστορίας πρέπει να προσέλθουν και οσοι εμειναν εως τώρα σιωπηλοί. Το γαμώτο της όλης ιστορίας είναι πώς 88 χρόνια μετά η Ελληνική πολιτεία αρνείται ακόμη τη παρουσία μας. Αυτό είναι το γαμώτο…
ΣΣ1
Με τον τίτλο "Από μένα χαιρετισμούς στην Ανατολία" ειχε κυκλοφορήσει το βιβλίο της Διδούς Σωτηρίου "Ματωμένα Χώματα" στην Τουρκία. Μάλιστα στην γειτονική χώρα το βιβλίο συγκαταλέγεται στα μπέστ σέλερ ολων των εποχών. Αρα, η Διδώ Σωτηρίου, εχει ηδη μπεί στην κουβέντα του βιβλίου.
ΣΣ2
Το συγκεκριμένο βιβλίο ιστορίας δεν γράφτηκε για να έχει λάθη.Είναι το αποτέλεσμα μιας ιδεολογικής τάσης-συμπηλύματος απο μια μεγάλη μερίδα της αριστεράς, της άκρας αριστεράς και ενός μικρού πυρήνα νεοφιλελεύθερων.Οι συγκεκριμένες δυνάμεις ξεσσάλωσαν μετά το 1995 όταν την πρωθυπουργία ανέλαβε ο κ Σημίτης που είναι και απο τους πρωτεργάτες της ιδεολογικής τάσης. Οι απόψεις τους είναι χαρακτηριστικές: Οπαδοί όλοι τους: της ελληνοτουρκικής φιλίας,της ευρωπαικής πορείας της Τουρκίας χωρίς περιορισμό,της παράδοσης της Ελλάδας απο το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας και ,της άσκησης της λεγόμενης βήμα-βήμα προσέγγισης με τους Τούρκους.